Ouzoud

Ik loop wat achter met het schrijven van blogs, onderstaand stuk schreef ik vorige week… De rest volgt!

xx

Aangezien we enkele dagen geen of nauwelijks wifi te hebben gehad in Ouzoud, nu een heel verhaal.

Op maandagochtend om half 10 zou er een taxi voor ons klaarstaan aan het begin van de Medina, dit was geregeld door de eigenaar van het Riad waarin wij verbleven. Aangezien we de tijden in Marokko al lang niet meer zo serieus nemen, namen we rustig de tijd om te ontbijten. De beste man moet echter gedacht hebben; ‘Dit zijn Nederlands, die zijn van de tijd’ en dus stond de taxi om 9.00 uur (!!) al klaar. Nu zijn wij in Nederland eerder te laat dan te vroeg, dus dit was een kleine verrassing. Inpakken en eten in een recordtempo, dit kunnen wij! Een kwartier later zaten we met onze backpacks in de taxi naar het vliegveld. Hier aangekomen stond onze huurauto voor ons klaar en na een klein uurtje vertrokken wij in onze Hyundai Yaris Hybride, een betere auto dan wij voorafgaand gereserveerd hadden, naar de Marjane. Bij deze grote, voor ons inmiddels bekende, supermarkt kochten we water, wat lekkers voor Keet en een stokbrood voor onderweg. Op naar Ouzoud!

Een mooie route door een heuvelachtig landschap. Rond 16.00 uur kwamen wij aan bij ons hotel en nadat we de spullen in onze kamer hadden gelegd, zijn we lekker gaan zwemmen. Keet vond het heerlijk! Deze dag hebben gegeten in onze kamer, een heerlijke vegetarische tajine en daarna zijn we snel gaan slapen.
Dinsdag hebben we ’s middags een bezoek gebracht aan de watervallen, voor ons dé reden om naar Ouzoud te reizen. En ik moet zeggen, het was de moeite waard. Maar een waterval is een waterval, dus na een paar verschillende uitzichtenpunten te hebben aangedaan vonden we het tijd voor wat lekkers. Of zoals Keet inmiddels zegt: ‘Verderlopen en ijs eten’. Zo gezegd, zo gedaan. Het ijs en de creps smaakten heerlijk. Na een verfrissende duik in het zwembad zijn we ’s avonds in het dorpje gaan eten. Erg leuk om ook hier te zien hoe het dorp tot leven komt in de avond. We blijven overigens een opvallende verschijning hier. We worden met grote regelmaat nagestaard en Keet blijft de show stelen. Ze willen haar maar knuffelen en kussen. Evenals vorig jaar laat ze het allemaal gebeuren. Iedere avond voor het slapen vragen wij aan haar; ‘Wat was het leukste van vandaag?’ En standaard wordt er gezegd: ‘Majokko’. Keet wil dus voorlopig nog niet naar huis.

Woensdagochtend verlieten we Ouzoud en vertrokken we naar Ait Ourir. Een klein plekje om te overnachten voordat we donderdag naar Ouazarzate rijden. De reis er naar toe ging prima, we waren (wederom) trots op onszelf maar een paar honderd meter voordat we bij onze bestemming waren hadden we het idee dat we toch niet helemaal goed zaten. We reden op een klein landweggetje. Kwamen honderden meters niemand tegen en inmiddels was het één groot doolhof. Normaliter is mijn richtingsgevoel goed, maar ook ik had geen idee meer waar we waren. Er was vast ergens een bewoonde wereld, maar deze was niet bij ons in de buurt! Overal stonden olijfbomen en maisvelden, maar niets wat enigszins leek op de slaapplek die wij gereserveerd hadden. Gelukkig kwamen we een jongen tegen en lieten hem onze verblijfplaats zien. Hij wist deze wel te vinden zei hij, maar hij sprak alleen Frans. Het was ook nog wel een stukje rijden… Gelukkig waren we met elkaar niet voor één gat te vangen en zodoende stapte de jongen bij ons in de auto. Wat eigenlijk wil zeggen dat hij op passagiersstoel plaatsnam en ik moest daardoor noodgedwongen bij Rick op schoot die ondertussen moest autorijden. Google even de Hyundai Yaris en je weet, met een beetje fantasie, hoe dit tafereel eruit moet hebben gezien. Daarnaast was de weg verre van goed, laten we het houden op 10 onvergetelijke minuten. We parkeerden onze auto en moesten lopend verder, enigszins sceptisch liepen we achter hem aan. Dit was echter helemaal voor niets, we kwamen bij een huis wat aan de buitenkant totaal niet bijzonder was maar van binnen prachtig. Een mooie binnenplaats en misschien nog wel het belangrijkste een heerlijke kamer met een goede en schone douche. In Ouzoud was de kamer prima, maar de badkamer verschrikkelijk. Alles was vies en stonk, daarnaast werkte de douche niet of nauwelijks en was de wc kapot. Je zult begrijpen dat wij nu aangenaam verrast waren en daardoor onze rit door de velden van Ait Ourir snel vergeten waren. We hebben ’s middags rustig aangedaan en hebben genoten van wederom een heerlijke tajine.

Na een kort bezoekje aan het dorpje, waar geen toerist te zien was, zijn we teruggegaan. Keet is lekker gaan slapen en wij hebben wederom lekker gegeten. Het eten is hier ongekend lekker, heerlijke koekjes, snoepjes, thee en tajine om je handen bij af te likken. Straks op tijd naar bed en morgen op naar twee nachten Ouazarzate!

Dikke kus xx