Meteren - Marrakesh
Door: Willeke
Blijf op de hoogte en volg Rick en Willeke
26 Juli 2017 | Marokko, Marrakesh
Daar zijn we! In Marokko! Vanmorgen heeft papa ons rond 10 uur naar het vliegveld van Dusseldorf Weeze gebracht. Ruim op tijd waren we daar. Nadat we nog wat met elkaar hadden gedronken was het tijd om afscheid te nemen. Dat hebben we de laatste dagen vaker gedaan en ik haat dat! Nadat de bagage afgegeven was moesten we door de douane en konden we een klein uurtje later boarden. We hadden vooraf aangegeven welke stoelen we wilden en hadden daardoor beenruimte genoeg en Keet kon lekker spelen. Ruim 2,5 uur heeft ze heerlijk gespeeld. Toen kregen we helaas last van turbulentie en moest ze, net als tijdens het stijgen en dalen, bij Rick op schoot. Ze stribbelde even tegen maar viel binnen 5 minuten in slaap. We konden bijna landen toen het vliegtuig een doorstart moest maken, we mochten nog niet landen. Keet werd er wakker van en had veel last van haar oren. Ik moet zeggen dat het ook niet echt fijn was. Nadat we geland waren heeft Keet in de rij voor de paspoortcontrole heerlijk gespeeld, ze stal de show! Met een taxi zijn we naar ons riad gebracht. Dit is een hotel midden in het centrum, de medina, van Marrakesh. De rit er naar toe was een grote belevenis. Keet zat achterin bij mij op schoot en zat volop te kletsen en de lachen, alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat alle auto's door elkaar reden, er flink werd getoeterd, we palmbomen en kamelen zagen en we werkelijk geen woord verstonden van wat de chauffeur zei. Hij wilde alleen dat we meer betaalde dan afgesproken was. Niet echt een fijne rit. Toen we eindelijk bijna bij ons riad waren werden onze koffers in een oud, aftands houten karretje gezet. Een oude man bracht ons via allerlei smalle paadjes en slinger weggetjes naar ons riad.... overboekt! Daar gingen we weer, de eigenaar bracht ons naar een ander plekje. Een riad in een donker, stinkend steegje maar hier binnenin is het prachtig. We hebben een fijne kamer met airco en voor Keet hebben we haar eigen bedje meegenomen. Zo fijn! We hebben nog wat flessen water en koekjes gehaald en toennis Keet gaan slapen. Nadat wij het roepen van het avondgebed hadden gehoord zijn ook wij gaan slapen. Wat een dag, maar wat zijn we trots op Keet!!